Maści koni – praktyczne informacje dla fanów jeździectwa

Każda osoba zaczynająca swoją przygodę z jeździectwem powinna opanować nie tylko pracę z koniem, ale również rozszerzyć swoją wiedzę teoretyczną z zakresu pielęgnacji oraz anatomii zwierząt. Dzisiaj przyjrzymy się bliżej umaszczeniu koni. Jakie maści koni wyróżniamy? Sprawdź!

Maści koni – umaszczenie koni dzikich i udomowionych

Maści koni, umaszczenie koni, czyli barwa sierści wraz z grzywą i ogonem, uwarunkowane są genetycznie. Maść, oprócz określonej barwy, może też mieć inne cechy, takie jak jabłkowitość – pojawianie się na jaśniejszej sierści kół włosów ciemnych u koni siwych w okresie jesiennym i zimowym. Kolor sierści zależny jest od pigmentu znajdującego się w skórze. Konie o białej sierści pozbawione są pigmentu, co uznane jest za wadę umaszczenia. Najmniej liczną grupę tworzą konie bardzo ciemne.

Co ciekawe, dzikie konie miały prawdopodobnie jednolite umaszczenie o odcieniu dopasowanym do ich stylu życia, miejsca ich bytowania i pory roku. Ogromna liczba różnorodnych umaszczeń koni hodowlanych wynika przede wszystkim z mutacji utrwalonych udomowieniem koni, sztuczną selekcją i zmianą ich warunków środowiskowych.

Podział maści

Maści koni dzielą się na trzy grupy: podstawowe (siwe, kare, gniade i kasztanowate), rozjaśnione (kare przydymione, izabelowate, jelenie, kremowe, perłowe, kremowe przydymione, bułane, szampańskie, srebrne) oraz wzory białej sierści (dereszowate, srokate, tarantowate).

Różnorodność umaszczeń końskiej sierści jest zaskakująca. Co ważne, maść w większości przypadków nie jest cechą rasową. Wyjątkami od tej reguły są rasy o stałym umaszczeniu, na przykład haflinger czy konik polski. Umaszczenie konia jest najważniejszym elementem jego aparycji. Opis maści umieszczany jest we wszystkich dokumentach (np. paszporcie), co umożliwia identyfikację danego konia.